AC/DC - Biyografi

Dünyanın en önemli hard rock gruplarından biri olan Avustralya’lı AC/DC,
iki gitarist kardeş Malcolm ve Angus Young tarafından 1973 senesinde kuruldu.
Young kardeşler yanlarına davulcu Colin Burgess, basçı Larry Van Kriedt ve
vokalist Dave Evans’ı da alarak EMI’a bağlı Albert Records ile anlaşmaya vardı.
Ancak Evans’dan memnun olmayan kardeşler, kadroya vokalist olarak grubun
sürücüsü Ronald Belford ‘Bon’ Scott’ı dahil ederken, davulcu Burgess yerine de
Tony Currenti kadroya dahil oldu. 1975 yılında “High Voltage” adlı ilk
albümlerini yayınlayan grup, bas gitara da Young ailesinin üçüncü üyesi George
Young’ı geçirdi.

“High Voltage” albümünde yer alan Joe Williams parçası
“Baby, Please Don’t Go” ile beğeni toplayan grup, albümde glam rock ve rhythm
& blues gibi sound’lara büründü. Albümdeki diğer parçalarda Young
kardeşlerle Bon Scott’ın imzası bulunurken, grup kadrosunu bir kez daha
değiştirerek Mark Evans’ı bas gitara, Phil Rudd’u ise davula geçirdi.

Bu
kadroyla 1975 yılında “T.N.T” adlı 2. albümü yayınlayan AC/DC, albümde sound’unu
değiştirerek bol gitarlı rhythm & blues öğeli rock‘n’roll parçalar çıkarttı.
Albümde “School Days” adlı Chuck Berry parçasını baştan yorumlayan grup, “It’s A
Long Way To The Top (If You Wanna Rock’N’Roll)” ve “The Jack” adlı parçalarla
büyük beğeni topladı.

Konserlerindeki performanslarında Angus Young
gerçek okul üniformasıyla sahneye çıkarken, vokalist Bon Scott ise sesi ve
şovuyla birçok müzikseverin hayranlığını kazandı. 1976 yılında Atlantic Records
etiketiyle “High Voltage” isimli ilk uluslararası albümünü yayınlayan AC/DC, bu
albümde ilk iki albümde bulunan parçalara yer verdi. Amerika’da 3 milyon kopya
satan albüm sonrası birçok konsere çıkan grup, artık Avustralya’nın en çok
beğenilen gruplarından biri haline geldi.

Aynı sene “Dirty Deeds Done
Dirt Cheap” adlı 3. stüdyo albümünü yayınlayan AC/DC, bu albümden “Squealer”,
“Problem Child” ve “Jailbreak” gibi hit parçalar çıkarttı. Albüm, Atlantic
Records etiketiyle Avrupa’da ve Amerika’da yeniden yayınlanırken, albümün içine
“T.N.T.” albümünden “Rocker” parçası eklendi. Bu yeni baskıya ayrıca “Love At
First Feel” adlı parça da eklenerek “R.I.P (Rock In Peace)” ve “Jailbreak”
parçaları çıkartıldı.

1977 senesine gelindiğinde “Let There Be Rock” adlı
4. albümünü piyasaya süren AC/DC, bu albümde önceki üç albüme göre daha rahat ve
sert melodilere yer verdi. Albümden “Whole Lotta Rosie” ve “Hell Ain’t A Bad
Place To Be” gibi hit parçalar çıkartan grup, müzik kariyerindeki en başarılı
albümlerden birine imza atmış oldu.
Albüm sonrası basçı Mark Evans, Angus
Young ile oluşan sorunlarından dolayı gruptan ayrılma kararı alırken, gruba
Cliff Williams eklendi. “Let There Be Rock” albümü, Atlantic Records etiketiyle
Avrupa’da ve Amerika’da bir kez daha yayınlandı ve grup bu baskıyla Amerika’da 2
milyon kopya satmayı başardı. Bu yeni baskıda ayrıca “Crabsody In Blue” yerine
“Dirty Deeds Done Dirt Cheap” albümünden “Problem Child” parçası, eklenerek
grubun fanlarına iletildi.

1978 senesine gelindiğinde “Powerage” adlı 5.
stüdyo albümünü piyasaya süren AC/DC, bu albümde de oldukça sıkı gitar riffleri
kullanarak oldukça başarılı parçalara imza attı. Albüm, yeni basçı Cliff
Williams’ın ilk albümü olma özelliğini taşırken, aynı zamanda Angus Young’ın
Harry Vanda ve George Young ile beraber ilk prodüktörlük denemesiydi.
Avusturalya ve tüm dünyada aynı zamanda yayınlanan albüm, önceki albümlerden
farklı bir şekilde tek baskı halinde piyasaya sürülerek gruba bir ilki
yaşatıyordu.

“Powerage” albümü sonrası turneye çıkan AC/DC, Glasgow’da
gerçekleştirdiği bir konseri kaydederek “If You Want Blood You’ve Got It” adlı
ilk konser albümünü hayranlarına ulaştırdı. Grup, önceki albümlerde yer alan
parçaları performe ederken, bu konserde “If You Want Blood (You’ve Got It)”ı ilk
kez dinleyicilere ulaştırıldı.

1979 senesinde “Highway To Hell” adlı 6.
stüdyo albümünü çıkartan AC/DC, bu albümde diğer albümlerden farklı bir şekilde
prodüktörlük koltuğunda Robert John ‘Mutt’ Lange ile çalıştı. Albüm, hard rock
sound’unun tüm özelliklerini taşırken, aynı zamanda grubun ilk kez geri
vokalleri kayıtlara taşıdığı albüm olarak da kabul ediliyor. Albüm ile aynı ismi
taşıyan parça Avusturalya ve Amerika radyolarında hit haline geldi ve AC/DC bu
albümün tüm dünyadaki satışlarıyla 7 kez platin plak kazandı.

19 Şubat
1980 tarihinde Bon Scott, Londra’daki bir parti gecesinin sabahında arabasında
ölü olarak bulunurken, yapılan açıklamalarda ölüm sebebi alkol zehirlenmesi
olarak duyuruldu. Astım hastası olan Scott, ailesi tarafından Avusturalya’da
toprağa verildi ve tüm müzik dünyası çok önemli bir vokalisti kaybetmiş olmanın
üzüntüsünü yaşadı.

Bon Scott’ın ölümü sonrası dağılmayı düşünen AC/DC,
Scott’ın bunu istemeyeceğini düşünerek yoluna devam etme kararı aldı. Yeni
vokalist arayışına giren grup, Scott’ın da çok beğendiği Geordie grubundan Brian
Johnson’da karar kıldı ve Scott’ın ölümünden önce yazılmaya başlanan yeni
parçalar üzerine yöneldi.

Bahamalar’daki Compass Point Stüdyoları’nda
kayıtlara başlayan AC/DC, 1980 Temmuz ayında “Back In Black” adlı 7. albümünü
piyasaya sürdü. Albüm, siyah kapağı ile grubun Bon Scott’a saygı duruşu albümü
olarak kabul edilirken, albümde işlenen ölümsüzlük ve hedonizm konuları yine
Scott’a adanmıştı. “Hells Bells” ve “You Shook Me All Night Long” gibi
parçalarla birçok fana göre grubun en iyi albümü olarak kabul edilen “Back In
Black”, şu ana kadar tüm dünyada 42 milyon kopya satarak müzik tarihine bir
grubun en çok satan albümü olarak geçti.

1981 senesinde “For Those About
To Rock We Salute You” adlı albümle, Amerika listelerinde 1 numara olan AC/DC,
albümün adını Angus Young’ın okuduğu Roma’lı gladyatörlerle ilgili “For Those
About To Die, We Salute You” adlı kitaptan aldı. Albüm sonrası Kuzey Amerika’da
turneye çıkan grup, konserlerdeki performanslarda savaş topları kullanarak sahne
şovlarıyla herkesi büyüledi.
1983 senesinde prodüktör Robert John ‘Mutt’
Lange ile yollarını ayıran AC/DC, “Flick Of The Switch” albümünde prodüktörlüğü
grupça üstlendi. Albüm, İngiltere listelerinde 4 numara olurken, Amerika
listelerinde 15 numarada kaldı. Malcolm Young ile arası açılan ve uyuşturucu ile
alkol problemleri yaşayan davulcu Phil Rudd, bu albümün kayıtları sonrası
gruptan çıkartıldı ve yerine Simon Wright geçti.

1984 senesinde “’74
Jailbreak” adlı EP ile Avusturalya’da kaydedilen ve dünyada yayınlanmayan
parçalara yer veren AC/DC, 1985 senesinde “Fly On The Wall” adlı albümü
hayranlarına ulaştırdı. Albümün prodüktörlüğünü Young kardeşler üstlenirken,
davulcu Simon Wright ise grupla ilk kez birlikte çalıştı. Albüm, İngiltere
listelerinde 7 numara oldu ve aynı sene “Fly On The Wall” adlı video piyasaya
sürüldü.

1986 senesinde Stephen King’in “Maximum Overdrive” adlı filmi
için “Who Made Who” adlı albümü hazırlayan AC/DC, albümde üç tane yeni parçayla
beraber eski albümlerde yer alan bazı parçalara yer verdi. Amerika’da 5 milyon
kopya satan albüm, aynı zamanda video formatında da piyasaya sürülerek grubun
video klipleri hayranlara sunuldu.

1988 senesinde “Blow Up Your Video”
adlı albümle bir kez daha müzik piyasasına çıkan AC/DC, bu albümde eski
prodüktörler Harry Vanda ve George Young ile çalıştı. Albümde yer alan
“Heatseeker” İngiltere listelerinde 12 numara olurken, albüm listelerde 2
numaraydı. Aynı sene albümün turnesine çıkan grup, Malcolm Young’ın dinlenmeye
çekilme isteğiyle boşluğu Young ailesinin bir diğer üyesi Stevie Young ile
kapattı. Aynı zamanda turne sonrasında Simon Wright gruptan ayrılma kararı
alırken, gruba Chris Slade dahil oldu.

1990 senesinde “The Razors Edge”
albümünü yayınlayan AC/DC, bu albümle İngiltere listelerinde 2, Amerika
listelerinde 4 numara oldu. Albümde yer alan tüm parçalarda Young kardeşlerin
imzası bulunurken, Chris Slade de grupla ilk kez çalıştı. Albümde yer alan
“Thunderstruck” ve “Money Talks” grubun yeni hit parçaları oldu ve grup hemen
albüm sonrası dünya turnesine çıktı. Fanlar, turneye büyük bir ilgi gösterirken,
grup bu performansları 1992 senesinde yayınlanan “Live” adlı konser albümüyle
hayranlara yeniden yaşattı.

1993 senesinde vizyona giren “Last Action
Hero” filminin soundtrack’ine “Big Gun” parçasıyla katılan AC/DC, 1994 senesinde
Phil Rudd’u yeniden gruba çağırdı. Rudd’un katılımıyla 1980 – 83 kadrosunu
yeniden oluşturan grup, Rick Rubin prodüktörlüğünde 1995 senesinde “Ballbreaker”
adlı albümü piyasaya sürdü. Albüm, içerisinde barındırdığı “Hard As A Rock”,
“Cover You In Oil” ve “Hail Caesar” gibi parçalarla Amerika listelerinde 4
numara olurken, sound olarak da diğer albümlere göre daha farklı bir
konumdaydı.

1997 senesinde “Bonfire” adlı box seti piyasaya süren AC/DC,
bu set içerisinde “Live From Atlantic Studios” konser albümünü, “Volts” derleme
albümünü ve “Let There Be Rock: The Movie” konser albümünü
bulundurdu.

2000 senesinde “Stiff Upper Lip” adlı stüdyo albümünü
hayranlarına ulaştıran AC/DC, bu albümle Amerika listelerinde 7 numaraya
yükseldi. Albümden, albüm ile aynı ismi taşıyan single’la birlikte “Safe In New
York City” ve “Satellite Blues” adlı single’lar piyasaya sürülürken, albüm
sonrası turneye çıkan grup, performanslarını “Stiff Upper Lip Live” DVD’sinde
bir araya getirdi.

2003 senesinde “Ballbreaker” ve “Stiff Upper Lip”
dışında bütün albümleri yeniden basan ve düzenleyen AC/DC, aynı sene “Live ‘77”
adlı DVD ile eski vokalist Bon Scott’ı yeniden andı. 2004 senesinde “Toronto
Rocks” adlı DVD’de The Rolling Stones, Rush ve The Guess Who ile birlikte ekrana
gelen grup, 2005 senesinde de “Famiy Jewels” adlı DVD’de bütün kliplere yer
verdi.