Dün gece; karanlık günle birlikte ruhumu da rutin esaretlerden birine,
geceye sürüklerken, farkında olmadan kendime dair fikirler edinip
kararlar almışım…
Hayret, kimseleri düşünmeden, başkalarını üzmemeye çalışmadan,
yalnızca kendime kahredip başkaları için kararlar almadan da gecenin esaretinden azadedilebiliyormuşum…
Oysa şimdiye kadar, acımanın tohumundan ne aşk fidanları diktim…
Pişmanlığın gölgesinde, ne acınası, ne öksüz aşklar büyüttüm…
Vuslatı olmayan hasretlere ne umutlar bağladım…
Şafağı olmayan gecelerde hayallerimden ne yıldızlar biçip bir bir astım gökyüzüne…
Aşk denen illete olan merakın diyeti, kırık dökük hayatlar, mazisini
silmek için her şeyi yok sayan zihinler, aşksızlığın faturası kesilmiş
zavallı sevdalarmış bilemedim…
Ama bu kadar yeter! Artık aşka da, sevgiye de,
şafaksız gecelerde kutup yıldızına kanca atıp çekmeye de,
bir parça umut için sayısız gece dualar ederek uykuya dalmaya da PAYDOS…
Pembe hayallerimle süslediğim ebruli defterlerimi yakıp,
kara sayfaları olan zifir kaplı defterlere düş kırıklarımı yapıştırmaya başlayalı hayli zaman oldu madem,
Alış deli gönlüm, alış;
Balon umutlara iğne değdirmeye,
Sevgi tohumlarından nefret yetiştirmeye,
Sahte tebessümlerle dalga geçmeye,
Dualara beddualarla cevap vermeye…
Alış deli gönlüm, alış
Dünya gibi yalan olmaya,
Sevgiler gibi sahte olmaya,
Zalimler gibi riyakâr olmaya,
En önemlisi;
Sevgiye, aşka, umutlara
Ve diğer her şeye kayıtsız kalmaya
Alış deli gönlüm…
Alış çünkü
Bugünden sonra paydos diyorum.
Bugüne kadar canımı yakan her şeye
PAYDOS…
Konu: Paydos! 
C.tesi Ara. 12, 2009 10:14 am