karlı tepenin başında dikilmiş
bir kurt kadar soğuğu umursamaz
hissetmeye başladığım bu son üç dakika;
benim için dünyanın ritüel dönüşünün
durduğu anla çakışıyordu.
boşlukda uçuşan nesnelere
tepe taklak bakarken,
düşünceler yavaşça kulaklarımdan çıkmaya başlamıştı.
sanki Dali'nin bıyıklarından tuvale damlayan bir boya gibi
çılgınca etrafta dolanıyorlardı..
boşlukda dolanan bir iç dünya;
benim bilinçaltım;
karamsar...
Konu: iç dünya 
C.tesi Ara. 12, 2009 10:52 am