Tavla Oynayalım

Genç bi kız ailesinin evde olmadığı bi akşam arkadaşlarını davet etmiş.
Kız kıza yemişler, içmişler, derken içlerinden biri “Hadi cin
çağıralım” demiş. Ev sahibi kız da hiç inanmazmış böyle şeylere ama
arkadaşlarına ayıp olmasın diye kabul etmiş. Harfler kesilmiş, fincan
ortaya konmuş ve elele bir masanın etrafında daire olunup cin çağırma
olayına girilmiş. Cin gelmiş gelmesine ama bizim kız hala fincanı
arkadaşlarının ittiğini düşünüyomuş. Bi ara fincan hızlı hızlı harflere
giderek şöyle demiş: “İçinizde bana inanmayan biri var. Yarın saat 4’te
o kişiyle tavla oynamaya geleceğim!” Kızlar feci tırsmıslar ama ev
sahibi kız hala dalgasındaymış işin. Saat çok geç olmadığı halde seans
hemen bitirilmiş ve kızlar evlerine dağılmış.
Bizimki zaten o tür
şeylere hiç inanmadığından cin olayını ertesi sabah unutmuşmuş bile.
Öğlene doğru telefon çalmış. Arayan, kızın çok sevdiği, çok iyi
anlaştığı teyzesiymiş, “Bugün içimde bi sıkıntı var, evdeysen bi ara
sana uğruycam. Dertleşelim biraz” demiş. Kız da sevinmiş teyzesini
görecek diye, “Hemen gel, ben de seni çok özledim” demiş.
Kız,
teyzesini hakikaten dertli ve solgun görmüş. Hoşbeş etmişler ama teyze
hala dalgınmış. Kız, “Teyzecim sen konuştukça daha kötü oldun, istersen
başka bişey yapalım” demiş. Teyzesi de “O zaman tavla oynayalım. Ne
zamandır seninle oynamadık. Kafam dağılır biraz” demiş. Kız tavlayı
almaya giderken bi gece önceki olay aklına gelmiş, “Meğer benim teyzem
cinmiş” deyip gülümsemiş. Kızla teyzesi güle oynaya tavla oynarken bi
ara teyze tuvalete gitmek için kalkmış. O içerdeyken telefon çalmış.
Arayan kızın babasıymış. Adamcağız çok üzgün bi sesle konuşuyomuş:
“Kızım teyzen öğlen bi trafik kazası geçirdi. Durumu çok iyi değildi
ama Allahtan ümit kesilmez deyip sana haber vermedik ama az önce
teyzeni kaybettik, başımız sağolsun